พาโล อปริณายโก คนโง่ไม่ควรเป็นผู้นำ
บทความจาก http://watpracharangsan.igetweb.com/index.php?mo=3&art=543042มีพระพุทธภาษิตที่ตรัสไว้ในธรรมมิกสูตรว่า เมื่อฝูงโคว่ายข้ามฟากอยู่ ถ้าโคนำฝูงไปคต โคทั้งหมดก็ว่ายคตไปตามฉันใด ในหมู่มนุษย์ก็ฉันนั้น ผู้ใดได้รับแต่งตั้งให้เป็นใหญ่ ถ้าผู้นั้นประพฤติธรรม จะป่วยกล่าวไปใยถึงประชาชนที่เหลือ ถ้าผู้นำไม่่ตั้งอยู่ในธรรม รัฐทั้งหมดย่อมอยู่เป็นทุกข์ เมื่อฝูงโคว่ายข้ามฟากอยู่ ถ้าโคนำฝูงไปตรง โคทั้งหมดย่อมว่ายตรงไปตามฉันใด ในหมู่มนุษย์ก็ฉันนัั้น ผู้ใดได้รับแต่งตั้งให้เป็นใหญ่ ถ้าผู้นั้นประพฤติธรรม ประชาชนที่เหลือก็เป็นอันไม่ต้องกล่าวถึง ถ้าผู้นำตั้งอยู่ในธรรม รัฐทั้งหมดย่อมอยู่เป็นสุข
จาก พระพุทธภาษิตบทนี้แสดงให้เห็นว่า ผู้นำสำคัญที่สุด เพราะถ้าผู้นำไม่ดี ไม่ตั้งอยู่ในธรรม บรรดาผู้ตามก็จะไม้ได้รับความเป็นธรรม และก็จะตามไปอย่างไร้คุณธรรมอีกด้วย ตรงกันข้าม ถ้าผู้นำดีเพราะมีคุณธรรม บรรดาผู้ตาม นอกจากได้รับความร่มเย็นเพราะร่มศิลร่มธรรมแล้ว ยังจะต้องประพฤติศีลประพฤติธรรมต่อไปอีกด้วย
ในวีณาถูนชาดก พระโพธิสัตว์กล่าวไว้ว่า คนพาลเป็นผู้นำไม่ได้ (พาโล อปริณายโก) แสดงให้เห็นว่า จะเป็นผู้นำเขา เราต้องเป็นคนดี ดังมีคำกลอนประกอบว่า
จะ เป็นหัวหน้า ต้องมีคุณธรรม......จะเป็นผู้นำ ต้องมีคุณวุฒิ......จะเป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุด ต้องมีความกล้าหาญ.......จะเป็นประธาน ต้องเชี่ยวชาญความดี.......จะเป็นนายกทั้งที ต้องดีทั้งนอกทั้งใน.......
ดัง นั้น ถึงแม้ทุกคนอยากจะเป็นผู้นำ แต่ว่าผู้นำมิได้เป็นได้ทุกคนเสมอไป ในทางพระพุทธศาสนา หลักธรรมสำหรับผู้นำมีมากมายหลายระดับด้วยกัน แต่สุดยอดหลักธรรมสำหรับผู้นำ มี ๑๐ ประการ คือ การให้ปัน,มั่นในศีล,ยินดีสละ,หน้าที่ตรง,คงความอ่อน,ถ่ายถอนกิเลส,ระงับเห ตุฉุนเฉัยว,มีสมดุลทั่วไป,ใจอดกายทน,ชี้ผลดุลยธรรม หรือที่เราเรียกว่า ทศพิธราชธรรม ๑๐ ประการ โดยเฉพาะ ธรรมทั้งสิบข้อนี้ ยอดของผู้นำจะต้องนไไปประพฤติปฏิบัติให้ยี่งกว่าชีวิต ดังพุทธศาสนสุภาษิตในมหาสุตโสมชาดกว่า พึงสละทรัพย์เพื่อรักษาอวัยวะ พึงสละอวัยวะ เพื่อรักษาชีวิต แต่พึงสละทั้งทรัพย์ อวัยวะ และแม้ชีวิต เพื่อรักษาธรรม
มหาชนบท/๒๒/๑๑/๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น